Γράφεις; ...Βρε Μαλάκα, Δε Μας Γαμάς;

Γράφεις; Τί γράφεις;
Εγώ θα σού λέω τί θα γράφεις!

Μιλάς; Τί λες;
Εγώ θα σού λέω τί θα λες!

Παίζεις; Τί παίζεις;
Εγώ θα σού λέω τί θα παίζεις!

Διαβάζεις; Τί διαβάζεις;
Εγώ θα σού λέω τί θα διαβάζεις!

Ακούς; Τί ακούς;
Εγώ θα σού λέω τί θ' ακούς!

Βλέπεις; Τί βλέπεις;
Εγώ θα σού λέω τί θα βλέπεις!

Αγαπάς; Τί αγαπάς;
Εγώ θα σού λέω τί θ' αγαπάς!

Τρώς; Τί τρώς;
Εγώ θα σού λέω τί θα τρώς!

Πίνεις; Τί πίνεις;
Εγώ θα σού λέω τί θα πίνεις!

Γαμάς; Τί γαμάς;
Εγώ θα σού λέω τί θα γαμάς!

Βρε μαλάκα, δε μας γαμάς;

Σημείωση γραφιά:
Το παρόν γράφτηκε (και αφιερώνεται εξαιρετικά γι' αυτό), γιατί τελευταία (όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο) αισθάνομαι παίχτης του Big Brother.
Οι πάντες με μπανίζουν τραβώντας μαλακία.
Με κρίνουν, με φτύνουν και κάτω απ' τη ζώνη με χτυπούν!
Στη πλάτη όλοι τώρα με καρφώνουν!
Θέλουν όλοι να με κουμαντάρουν.
Στη τελική να με ξεκάνουν.
Κι αμέσως το κορόιδο να κάνουν.
Σφυρίζοντας ξανά χαμογελούν!

Απορία Της Ημέρας...

Απορία Της Ημέρας (κι ίσως του μήνα, ή και του χρόνου ολόκληρου, μιας και τελευταία δεν γράφω συχνά):

Αλήθεια, τί είναι προτιμότερο, ο μαλάκας εργοδότης, ή ο μαλάκας συνεργάτης;
Ποιανού η πουστιά είναι λιγότερο επιζήμια;
Επίσης, ρουφιάνος γεννιέσαι, ή γίνεσαι;
Κι ακόμη, η οξεία οσφυοκαμψία και το επίμονο ξύσιμο των γεννητικών οργάνων μέχρι ματώματος είναι συνήθιες έμφυτα τυπωμένες στο dna κάποιων ανθρώπων (οπότε και μη παρεξηγήσιμες, γιατί δεν θα τα βάλεις και με τη φύση κάποιων ανθρώπων), ή αποκτάται επίκτητα με την πάροδο των χρόνων;

Όλα αυτά είναι ερωτήματα που με προβληματίζουν και με βασανίζουν έντονα τις τελευταίες μέρες κι αναζητώ επίμονα απαντήσεις!

Και τελικά, να κάνω το μαλάκα για άλλη μια φορά κάνοντας τουμπεκί ψιλοκομμένο και να καταπιώ την κάθε τσάτσικη κίνηση, ή μήπως ήρθε η ώρα να μαζέψω τα μπογαλάκια μου και την αξιοπρέπειά μου και να την κάνω τοίχο-τοίχο δίχως ήχο, αφού βεβαίως τους χώσω δυο φάσκελα μνημονεύοντας ταυτοχρόνως σε άπαντες τους Αγίους Πάντες!

Α! Και χρόνια καλά ρε Jimmy Gery Bloody Rose!
Πλέον μόνο "καλά", ποτέ "πολλά"!
Τελευταία το "πολλα" μού ακούγεται σαν κατάρα!