Ξανθιές Σκιές Από Το Παρελθόν

Προχτές βράδυ μόλις έφτιαξα την playlist για την εκπομπή μου, βγήκα στο πίσω μπαλκόνι του δωματίου μου να κάνω ένα τσιγάρο για να ξεχαρμανιάσω πριν το δίωρο κι εκεί που κάπνιζα είδα ξαφνικά μια ξανθιά γυναικεία μορφή να πλησιάζει προς το σπίτι μου.
Ο ήχος από τα πέδιλα γνώριμος από το παρελθόν!
Το ίδιο βήμα. Αργό και σταθερό, σίγουρο, σα να πρόκειται να πατήσει και πάλι όλο τον ανδρικό πληθυσμό. Αυτό το βήμα! Βήμα πάντα αψυχολόγητο! Κρύβει απόλυτα κάθε συναίσθημα. Στενοχώρια, λύπη, χαρά, ή ευτυχία. Βήμα επιτυχημένης καριερίστας.
Η σκιά από το παρελθόν κατευθύνθηκε προς το αμάξι που ήταν παρκαρισμένο στη γωνία. Ύστερα από λίγο το αμάξι –το ίδιο ασημί αμάξι που κάθε φορά ψάχνω να δω τη μορφή της οδηγού!- έκανε λίγο όπισθεν κι έφυγε!
Έφυγε μακριά, όπως έφυγα κι εγώ πριν ενάμιση χρόνο!
Δεν μπορεί να είναι αλήθεια αυτό που είδα! Μου κάνει πλάκα ο Θεός! Για άλλη μια φορά μου κάνει πλάκα και γελά μαζί μου σα μαλάκας!
Αλήθεια άνοιξες πάλι τα μαλλιά σου; Όπως τότε που σε γνώρισα!
Πού πήγες; Στο πανηγύρι στη πλατεία να ψωνίσεις; Ή μήπως στα μαγαζιά της Αθηνάς; Τί είχες μέσα στη σακούλα; Για ποιόν;

Σε παρακαλώ πολύ γλυκειά μου, κάνε μου μια χάρη! Μην ξαναπαρκάρεις απέναντι από το σπίτι μου! Και γενικώς μην ξαναπλησιάσεις την περιοχή μου! Γιατί την επόμενη φορά φοβάμαι πως δεν θα κρατηθώ! Δεν θα χάσω τη μιλιά μου ως συνήθως!
Φοβάμαι πως θα φωνάξω με όλη μου τη δύναμη πόσο πολύ μου έλειψες ενάμιση χρόνο τώρα! Πόσο μου λείπεις από την καθημερινότητά μου! Πόσο μου έλειψε η γκρίνια σου, η μουρμούρα σου!
Τα μόνα που δεν μου έλειψαν είναι τα επικίνδυνα παιχνίδια σου που φρόντιζες να κάνεις πάντα μπροστά μου!
Άλλη φορά φρόντιζε να παρκάρεις κάτω από την Πέτρου Ράλλη! Στη γειτονιά σου!
ThanX X!