Powered By Blogger

Dark Side

...εξερευνώντας τη σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού...


e-mail:


BLOODY ROSE.....Dark Side.....BRPC.....BLOODY LINKS
BLOODY ROSE Feed.....Dark Side Feed.....BRPC Feed
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο Jimmy Bloody Rose δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση, αλλά προς αποφυγή!

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 03, 2006

Τέλος Εποχής! Τέλος Μιας Ζωής!


Φίλη μου CandyBlue
σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου, αν και πίστεψέ με όσο σιροπάκι κι αν υπάρχει δεν φτάνει για τις πληγές! Στο τέλος θα πάθω ζάχαρο!
Όσο για το τί είναι αυτό που με πανικοβάλει δεν ξέρω αν μπορώ να εκφράσω με λέξεις τα συναισθήματά μου. Ίσως είναι ζήλεια και πικρία μαζί!
Ζήλεια, γιατί έχει περάσει πολλής καιρός από την τελευταία φορά που αισθάνθηκα όπως οι επιβάτες του λεωφορείου. Όσο κι αν έχω προσπαθήσει δεν έχω καταφέρει να νικήσω αυτό το "πνίξημο"!
Πικρία, γιατί τον τελευταίο καιρό κάποιοι άνθρωποι στο περιβάλλον μου -σχεδόν όλοι- αποφάσισαν να γυρίσουν σελίδα. Συνειδητοποίησαν ξαφνικά ότι ό,τι τους πρόσφερα ήταν λίγο ή καλύτερα ότι δεν με έχουν πλέον αναγκη και δεν χρειάζεται στο εξής να συνεχίσουν οι ζωές μας παράλληλα!
Τέλος Εποχής!
Τέλος Μιας Ζωής!
Τον τελευταίο καιρό έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για τις επιλογές των άλλων! Έτσι αποφάσισαν, έτσι ας γίνει!
Ο προορισμός μου ολοκληρώθηκε...!
The Doors - The End
Υ.Γ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη διαδικτυακή μου φίλη CandyBlue που "καρφίτσωσε" το πρώτο σχόλιο στον "πίνακά" μου (το πρώτο σε όλα τα sites μου), σπάζωντας τον ατέλειωτο, κουραστικό μου μονόλογο, αλλά κυρίως γιατί με προκάλεσε να δώσω απαντήσεις, ακόμα κι αν δεν τις διαβάσουν ποτέ οι άνθρωποι τους οποίους αφορούν!
CandyBlue ThanX! ...και χρόνια σου πολλά, πάντα με χαμόγελο!

1 Comments:

Blogger candyblue said...

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι οι πρώτες στροφές του “The end” λένε για μια νέα αρχή;

Παλιά πίστευα πως ήμουν η μετεμψύχωση του Jim Μorrison, μεγάλη ιστορία,σχεδόν τραυματική θα έλεγα...
Όταν έβαλα λοιπόν αυτό το κομμάτι στο πρόσωπο που συνδεόταν 5 χρόνια μαζί μου τότε σήμανα το τέλος αυτής της σύνδεσης,άλλαξα τη ζωή μου. Από την άλλη κι όλας μέρα. Με πόνο. Με μνήμη. Με μισή Άννα από δω και μισή Άννα χαμένη από κει.
Πρέπει να γυρνάς σελίδα
Πρέπει να αλλάζεις
Αυτό αποκαλείται εξέλιξη
Μην σε τρομάζει τίποτα,όσο αναπνέεις
Μην σε τρομάζει τίποτα όσο είσαι σωματικά υγιής
Πάντα μπροστά πάμε,η ροή των πραγμάτων βλέπεις…
Που και που μπορείς όμως να ρίχνεις και μια κλεφτή ματιά προς τα πίσω


Μην σε τρομάζει τίποτα
Είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη
Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006 11:26:00 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home