Η Διαφορά Της Πουτάνας Κατ' Επάγγελμα Με Την Κατά Συνήθεια Πουτάνα

...είναι ότι η πρώτη μπορεί να νοικιάζει για λίγο το κορμί της στους πελάτες της, αλλά την ψυχή της ποτέ, ενώ η δεύτερη πουτάνα γεννήθηκε, ως πουτάνα την ανέθρεψαν να γίνει, αρχιπουτανάρα κατάφερε κι έγινε, ως πουτάνα θα πεθάνει κι ως πουτάνα θα λιώσει το κορμί της.

Δηλαδή το μόνο πράγμα που θα της έχει απομείνει για να σαπίσει, γιατί η ψυχή της θα έχει ήδη σαπίσει προ πολλού! Από εκείνη τη στιγμή που πρωτοπούλησε την ψυχή της. Μη ρωτάς! Ούτε η ίδια δεν θυμάται πότε ήταν! Μετά της έγινε συνήθειο... Κι ως γνωστόν πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι!

Επίσης οι κατά συνήθειο πουτάνες είναι τόσο, μα τόσο πολύ ψωνισμένες με τον άρρωστο, εγωπαθή εαυτό τους που πιστεύουν πώς όλος ο αντρικός πληθυσμός τραβάει μαλακία με την πάρτη τους!!! Έτσι όπως κάνουν κάποια αξιολύπητα "σκυλάκια" που έχουν να τους ακολουθούν! Στην πραγματικότητα το μοναδικό αίσθημα που προκαλούν οι κατά συνήθεια πουτάνες -ή αλλιώς πουτάνες στην ψυχή- στο μεγαλύτερο μέρος του αντρικού πληθυσμού είναι τάση προς εμετό και περιστασιακή -για όσο βρίσκονται μπροστά τους- στυτική δυσλειτουργία!

Όσο για τα "σκυλάκια" που τους ακολουθούν -για τους δικούς τους λόγους, αναλόγως την περίπτωση!-, να ξέρουν οι κατά συνήθειο πτάνες ότι όσο "τυφλός" -οικειοθελώς ή μη!- είναι κάποιος, καταλαβαίνει! Πάντα καταλαβαίνει κι έτσι αργά ή γρήγορα ένα φαινομενικώς πεκινουά δεν αργεί καθόλου να μετατραπεί στον πιο άγριο, πιο ατίθασο λυσσασμένο λύκο! Έτοιμο να ξεσπάσει προς κάθε ανεκτή μέχρι πρότεινως συμπεριφορά!