Have A Merry Fucking Christmas! (Με την καλή την έννοια!)

Χριστούγεννα

Δεν ξέρω τί παθαίνω κάθε χρονιά τέτοιες μέρες! Τί φταίει, πώς και γιατί πνίγομαι! Θαρρώ πως όλα ξεκινάνε από τα πρώτα μου Χριστούγεννα.

Όταν ήμουν μικρό παιδί, εκεί στα χρόνια του δημοτικού, μ' άρεσε τέτοιες βραδιές να πηγαίνω στη μπαλκονόπορτα του σπιτιού μου (εκεί στην οδό Αριστοτέλους 14) και να χαζεύω με τις ώρες τα λαμπάκια που αναβόσβηναν από τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, που φαίνονταν από τις μπαλκονόπορτες των απέναντι πολυκατοικιών. Τότε πίστευα -αυτό κυρίως τη νύχτα της παραμονής- ότι αν ευχόμουν κάτι, τότε αυτό θα συνέβαινε τις επόμενες μέρες που θα ερχόντουσαν, πάντως σίγουρα μέσα στο νέο έτος που θα ανέτελλε. Και μάλιστα το πίστευα τόσο πολύ, που τουλάχιστον τα βράδια παραμονής (Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς) για μένα ήταν το μικρό, απόρρητο, μα απαράλειπτο έθιμό μου.

Τα χρόνια σιγά-σιγά περνούσαν. Οι ευχές παρόλο που κάθε χρόνο ψελίζονταν σαν να ψέλνει κανείς την πιο γλυκιά ψαλμωδία, δεν πραγματοποιώντουσαν. Ακόμα κι αυτή, η πιο απλή -φαινομενικά- ευχή για χαρούμενα, λευκά κι αποκλεισμένα από κάθε έννοια και σχολικό άγχος Χριστούγεννα, δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Παρόλα τα παρακάλια του μικρού Δημήτρη!

Τελικά, πέρασαν τριάντα ένα χρόνια και παρόλο που ο μικρός Δημήτρης κατάλαβε τελικά ότι οι ευχές πραγματοποιούνται όταν εμείς θέλουμε να πραγματοποιηθούν και προσπαθούμε γι' αυτές, υπάρχουν και κάποιες άλλες που η πραγματοποίησή τους εξαρτάται άμεσα και μόνο από τους ανθρώπους γύρω μας….

Ήθελα να το αναλύσω περεταίρω αυτό, αλλά θα προτιμούσα να σταματήσω εδώ και να αφήσω τον αναγνώστη ελεύθερο να κάνει τις δικές του αναλύσεις κι επεξεργασίες.
Το ανωτέρω ξεκίνησε να γράφεται ξημέρωμα 15ης Δεκεμβρίου 2009 και τελείωσε απόψε (προσπαθώντας να πιάσω το ίδιο μαύρο feeling που είχα εκείνο το βράδυ! ΧΕΧΕ!)

Από μένα τίποτα άλλο..σας εύχομαι...
Have A Merry Fucking Christmas! (Με την καλή την έννοια!)