Ένας Χρόνος Dark Side...
Απόψε κλείνει ένας χρόνος Dark Side , του http://alithia.blogspot.com/ . Ένας ολόκληρος χρόνος αποκαλύψεων και αναζήτησης. Αποκάλυψης της αλήθειας, της δικής μου αλήθειας, έτσι όπως τη βλέπω, έτσι όπως την αισθάνομαι, έτσι όπως τη βιώνω. Πάντα χωρίς να εκθέτω πρόσωπα αλλά μόνο καταστάσεις. Κι αναζήτησης κι εξερεύνησης της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού, που είναι και το σήμα κατατεθέν του συγκεκριμένου ιστολογίου.
Πρόθεσή μου δεν είναι να σοκάρω κανένα.
Πρόθεσή μου είναι μόνο να εκφράσω τη ψυχή μου.
Σας ευχαριστώ πολύ που ένα ολόκληρο χρόνο κάθεστε δίπλα μου, στο ψυχοκρέβατό μου (όπως συνηθίζω να το λέω).
Και θα συνεχίσω να γράφω τις αλήθειες μου. Και τις μέρες που δεν είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω την αλήθεια, να μην γράφω και ν' απέχω.
Απόψε λοιπόν για τον ένα χρόνο του Dark Side - alithia.blogspot.com αποφάσισα να δημοσιεύσω ένα από τα πρώτα ποιήματα μου, της πρώτης περιόδου μου.
Ήταν 1998 έδινα τρίτη χρονιά Πανελλήνιες εξετάσεις κι εξαιτίας της κατάρρευσης μιας μεγάλης ιδέας που μέχρι τότε πίστευα και ζούσα μαζί της, έπαθα πρώτη φορά κατάθλιψη.
Αντί να διαβάζω Ιστορία και Πολιτική Οικονομία, εγώ έγραφα στίχους!
Το συγκεκριμένο ποίημα λέγεται "Σκόρπια Λόγια Της Ψυχής, Μιας Αθυρόστομής Πουτάνας" και είναι ένα από τ' αγαπημένα μου, γιατί γράφτηκε απολύτως ελεύθερα, χωρίς να 'χω στο νου μου ούτε μουσική, ούτε ομοιοκαταληξία ή μέτρο.
Πρόθεσή μου δεν είναι να σοκάρω κανένα.
Πρόθεσή μου είναι μόνο να εκφράσω τη ψυχή μου.
Σας ευχαριστώ πολύ που ένα ολόκληρο χρόνο κάθεστε δίπλα μου, στο ψυχοκρέβατό μου (όπως συνηθίζω να το λέω).
Και θα συνεχίσω να γράφω τις αλήθειες μου. Και τις μέρες που δεν είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω την αλήθεια, να μην γράφω και ν' απέχω.
Απόψε λοιπόν για τον ένα χρόνο του Dark Side - alithia.blogspot.com αποφάσισα να δημοσιεύσω ένα από τα πρώτα ποιήματα μου, της πρώτης περιόδου μου.
Ήταν 1998 έδινα τρίτη χρονιά Πανελλήνιες εξετάσεις κι εξαιτίας της κατάρρευσης μιας μεγάλης ιδέας που μέχρι τότε πίστευα και ζούσα μαζί της, έπαθα πρώτη φορά κατάθλιψη.
Αντί να διαβάζω Ιστορία και Πολιτική Οικονομία, εγώ έγραφα στίχους!
Το συγκεκριμένο ποίημα λέγεται "Σκόρπια Λόγια Της Ψυχής, Μιας Αθυρόστομής Πουτάνας" και είναι ένα από τ' αγαπημένα μου, γιατί γράφτηκε απολύτως ελεύθερα, χωρίς να 'χω στο νου μου ούτε μουσική, ούτε ομοιοκαταληξία ή μέτρο.
2 Comments:
Καλη συνεχεια να εχεις και...keep blogging!!!!
Σ'ευχαριστώ φίλε Νίκο, επίσης!
Και να μην πάψεις ποτέ να τους τα χώνεις, όπως τους τα χώνεις!!!
Τα χρειάζεται ο οργανισμός τους!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home